W czwartek w wieku 88 lat zmarł Janusz Garlicki, wieloletni lekarz olimpijski i reprezentacji Polski w piłce nożnej. Był doktorem legendarnych Orłów Górskiego, a w czasie jego pracy polscy piłkarze sięgnęli po dwa medale igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata. Informację o śmierci potwierdził TVP Sport jego brat Marek.
– Był dobrym człowiekiem i świetnym lekarzem. Takim od serca. Pomagał ludziom niemal do swoich ostatnich dni, bo cały czas pracował pomimo ciężkiej nowotworowej choroby, z którą zmagał się przez lata. 11 listopada skończył 88 lat – powiedział nam pan Marek Garlicki.
Janusz Garlicki, podobnie jak trener Kazimierz Górski, urodził się we Lwowie. Medycynę miał we krwi, bo jego tata profesor doktor habilitowany nauk medycznych Marian Garlicki był wybitnym specjalistą z dziedziny ortopedii i traumatologii. Wielką miłością Janusza był również sport, w szczególności piłka nożna, a w 1970 roku rozpoczął pracę w piłkarskiej reprezentacji Polski. To on dbał o zdrowie takich legend jak m.in. Kazimierz Deyna, Włodzimierz Lubański, Robert Gadocha, Grzegorz Lato czy Zbigniew Boniek. Reprezentanci Polski w czasach pracy doktora Garlickiego osiągnęli oszałamiające sukcesy – sięgnęli po dwa medale igrzysk olimpijskich (złoto w Monachium w 1972 i srebro w Montrealu w 1976 roku) i mistrzostw świata (brązowe medale w Niemczech w 1974 i w Hiszpanii w 1982 roku).
"Jako dziecko szczęścia istotnie przeżyłem cały złoty okres piłki nożnej. Rozpocząłem od złotego medalu w Monachium, zakończyłem na trzecim miejscu w Hiszpanii. To był najpiękniejszy okres dla polskiej piłki nożnej" – powiedział Janusz Garlicki w Programie I Polskiego Radia w 2021 roku przy okazji 85. urodzin. Audycję można dziś odnaleźć pod hasłem "Doktór Polskich Orłów". W 2021 roku powstał o nim także film biograficzny o takim tytule w reżyserii Małgorzaty Szyszki.
– Najczęściej mówiono o nim: Doktor Orłów Górskiego – tłumaczy pan Marek Garlicki.
Janusz Garlicki za swoją wieloletnią pracę i wybitne osiągnięcia w medycynie otrzymał wiele honorowych odznaczeń m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, medal "Za zasługi dla ochrony zdrowia", złotą odznakę "Za zasługi dla miasta stołecznego Warszawy" oraz Złotą Odznakę Przyjaciół Związku Harcerstwa Polskiego.
– Poszedł drogą taty, który był jednym z największych polskich ortopedów, był jego uczniem, a później kontynuował jego dzieło i sam wykształcił wielu lekarzy sportowych. Kochał sport, a razem z Kazimierzem Górskim i Antonim Piechniczkiem świętował największe sukcesy w historii polskiej piłki nożnej. Na igrzyskach leczył nie tylko piłkarzy, ale też innych sportowców. Przede wszystkim jednak służył ludziom i takim go zapamiętam – podsumował brat słynnego lekarza.
1 - 1
Korea Północna